Edirne’de meskenlerinde çıkan yangınlar tüp bebek paraları kül oldu

KozmikRüya

New member
Edirne’nin Havasa ilçesine bağlı Şerbettar köyünde ikamet eden Rasim (51) ve Hatun (38) Balcı’nın tüp bebek hayalleri, konutlarında çıkan yangınla bir arada küle döndü.

Fabrikada personel olan Rasim Balcı ile gündelik işler için konutlara giden Hatun Balcı, 12 yıllık evlilik hayatlarında 3 sefer tüp bebek tedavisi almalarına karşın istedikleri kararı elde edemedi.

Bir çocuk hayali kuran çift, dişlerinden ve tırnaklarından artırdıklarının üzerine borç para aldı. Yaklaşık 100 bin lira biriktiren çiftin hayalleri, pazar günü elektrik kontağından çıkan yangınla kül oldu.

“Üzerimizdeki kıyafetten öteki bir şeyimiz kalmadı”

DHA’nın haberine nazaran, konutunda meydana gelen yangınla her şeylerini kaybettiğini söyleyen Rasim Balcı, şu kelamları kaydetti:

“Eşimle birlikte işimizi bitirdik, o niyetli olduğu için içeri girdi. Ben de kahveye gittim. Eşim de dinlenme emeliyle uzanmış. Kalktığında bir bakıyor ki her yer alev ortasında. Çabucak telefonunu kapıp beni arıyor. Koşarak geldim, bir de baktım çatı eksiksiz alev ortasında. Yapabileceğimiz hiç bir şey yoktu. Ocağımız söndü. Her şeyimiz yandı. Bir ölçü paramız vardı, o da yandı. Yaklaşık 100 bin TL vardı. Onu da biriktirme gayemiz, bizim çocuğumuz olmuyor, tüp bebek tedavisi görmek için biriktiriyorduk. O da gitti. Ben fabrika çalışanıyım. Birikim kalmadı. Komşularımız yardımcı oluyor fakat biz devlet büyüklerimizden bir yardım bekliyoruz. Komşumuzun boş konutu var, orada kalıyoruz. Halimiz bu. Meskenimiz babadan kalmaydı. Öteki gidecek yerimiz yok. Ne yapabiliriz bilmiyorum. İş adamlarımızdan, devlet büyüklerimizden yardım bekliyoruz. Üzerimizdeki kıyafetten öbür bir şeyimiz kalmadı.”



“Bir evlat hasreti, biz tüp bebek deneyecektik”

Konutunda başlayan yangında ortaya çıkan ses kararında uykusundan uyanarak alevlerden kurtulduğunu söyleyen Hatun Balcı, gözyaşları ile şu kelamları kaydetti:

“Gözlerimi açtığımda konutumuzun bütün tavanı yanıyordu. Yalnızca giriş kalmıştı, oradan çıkabildim. Çıktığımda bütün konut yanıyordu, itfaiyeyi arayabildim. Eşimi aradım, ‘Ev yanıyor’ dedim. Köylü geldi fakat yapacak bir şeyimiz kalmadı. Bir ölçü paramız vardı. Yarısını kardeşimden borç almıştım. Birikimimiz vardı. Eşim fabrikada çalıyor, ben de gündelik işte çalışıyorum. Bir evlat hasreti, biz tüp bebek deneyecektik. Onun için birikim yapıyorduk. O birikim de gitti.



“Hem borçla kaldık, tıpkı vakitte para gitti”

Bu ay orucu tutup, oruçtan daha sonra bir daha başlayacaktık. Zira fazlaca denedik, tedavi gördük. Evlat kısmet olmadı. tekrar bahtımızı deneyelim dedik ancak o da elimizden gitti. Ne yapacağız bilmiyorum. 100 bin TL paramız vardı. 35 bin TL kardeşimden, 25 bin TL komşumuzdan borç almıştık. Hem borçla kaldık, tıpkı vakitte para gitti.



“Yanan birikimimiz ortasında eşimin çıkış tazminatı da vardı”

Tarlada çapa işine, elma toplamaya gidiyordum. Gündelik işlerde çalışıyordum. Oradan birikimimiz vardı. Tüp bebekte ne kadar devlet katkısı olsa bile masrafın hayli oluyor. Biz 3 kez denedik olmadı. Özelde denedik olmadı. 12 senede 2-3 kere yüz felci geçirdiğim için eşim çalışıp ödedi. Yaptığımız en son birikim de burada gitti. Meskenimiz ile birlikte eşyamız, hiç bir şeyimiz kalmadı. Üstümdekiler de komşunun verdiği kıyafetler. Devlet büyüklerinden, bir yardım kuruluşu da olabilir, bize bir yardım eli uzatılsın. Biz o biçimde ne yapacağız, nereye gideceğiz? Evlat birikimimiz gitti, kiraya da çıkamayız. Fabrika da devamlı iş değil. Daha evvel eşimi işten çıkarmışlardı. Yanan birikimimiz ortasında eşimin çıkış tazminatı da vardı. O da gitti. hiç bir şeyimiz kalmadı. Bize bir yardım eli uzatılsın, meskenimiz yapılsın. Bir de tüp bebek için bir hastanede bize yardım edilsin.”





 
Üst